31 maja 2015 22:11:04 CEST
Element ten jest vzęsto wykonywany wadliwie co może powodać przyszłe kłopoty eksploatacyjne i techniczne. Dlatego Knauf Therm przygotował szczegółowe rozwiązanie tego elementu, a ja załaczam opis prawidłowego wykonania takiego połaczenia.
Wykonując ocieplenie na styku ściany fundamentowej ściany nadziemnej budynku należy zwrócić uwagę na kilka podstawowych zasad:
1. Podstawowa izolacja termiczna musi być ciągła i wykonana w pełnej grubości projektowej. Nie należy zastępować izolacji cieńszą warstwą – np. na grubszej warstwie klejowej; nie wskazane jest również układanie izolacji warstwami np. 2 grubości 3 cm zamiast 6 - zabieg ten może bowiem spowodować podwójny błąd w ciągłości, a ponadto nie ustrzeżemy się powstania rozdzielnia izolacji przy obwodzie od strony bocznych krawędzi np. na połączeniu izolacji fundamentu i ściany nadziemnej jak również dachu.
2. Ograniczyć do minimum przebicia izolacji (o ile nie jest to wymagane w ST systemu docieplenia), najlepiej przez zastosowanie klejów, które dopuszczają eliminację łączników czyli kołków – każde punktowe przebicie izolacji powoduje bowiem lokalne osłabienie ocieplenia a ponadto możliwość penetracji wody.
3. Prace powinny być wykonywane w taki sposób i w takim czasie aby nie dopuścić do zamknięcia wody technologicznej. Większość materiałów budowlanych używanych do wznoszenia budynków wymaga użycia wody która z czasem odparuje – wszelkie prace izolacyjne powinny być prowadzone po całkowitym wyschnięciu podłoża jak również w okresie suchym – niedopuszczalne jest prowadzenie takich prac bezpośrednio po wykonaniu konstrukcji np. na drugi dzień po zabetonowaniu ścian fundamentowych, a także w okresie dużych opadów deszczu kiedy na ścianę zacina deszcz – czasokres ten się skraca kiedy stosuje się elementy murowe i jedynym materiałem mokrym jest zaprawa, niemniej jednak kiedy ściana jest tynkowana to takie rozwiązanie należy już traktować jako całkowita powierzchnię mokrą.
4. Ponieważ prace izolacyjne są etapowane w czasie – najczęściej na 2, a czasem 3 etapy, dlatego też ważne jest aby właściwie połączyć te prace. Cześć podziemną izolacji wykonuje się najczęściej razem ze stanem zero czyli łącznie z wykonaniem ścian fundamentowych. Jest to niezbędne gdyż pozostawianie otwartych (nie zasypanych) ścian na okres zimowy może spowodować zastój wody w wykopach przy ścianach budynku, jej zamarznięcie, a w konsekwencji uszkodzenie konstrukcji. Z kolei zasypanie wykopów i wykonanie docieplenia ścian po pewnym czasie, zwiększa zakres robót ziemnych, a ponadto zmusza do dodatkowych prac – osuszenie i oczyszczenie z wilgoci i czyszczenie z ziemi ścian fundamentowych. Potem następuje budowa części nadziemnej – ścian i dachu, a następnie ocieplenie, które dołącza się do istniejącej izolacji podziemnej (wtedy występują dwa etapy) lub pozostawia przerwę na części cokołowej – ok. 50 cm nad gruntem, a dopiero na samym końcu uzupełnia izolację na odcinku między częścią podziemną i nadziemną (wtedy występują trzy etapy). Niestety etapowania nie da się uniknąć dlatego ważne jest aby każdy etap wykonać starannie, a przede wszystkim zadbać o właściwe połączenie- uciąglenie izolacji.
5. W obecnych standardach budynków niskoenergetycznych powinno się ponadto zadbać o dodatkowe poziome odcięcie termiczne części podziemnej, zimnej – wykonane najczęściej z betonu monolitycznego lub elementów betonowych, od materiałów nadziemnych, ciepłych – ścian nadziemnych. Odcięcie to powinno występować na poziomie posadzki lub tuż nad gruntem i być umieszczane w ścianie na całej jej szerokości (grubości) i na całym obwodzie budynku. Zabieg ten pozwala ponadto połączyć izolacje pionową ścian z izolacją poziomą pod posadzką w budynku tworząc i tym razem ciągłość izolacji.
