PYTANIE:

Chciałem zapytać jaki materiał (wełna, czy styropian) jest najbardziej odpowiedni do ocieplenia starego (poniemieckiego) budynku, który ma wilgotne ściany i stoi w wilgotnym zewnętrznym środowisku. Poza tym wewnątrz stale jest wytwarzana wilgoć.
Dobrze Państwu życzący Ryszard.

ODPOWIADA:
doradca firmy Termo Organika

Wybór odpowiedniego materiału proponuję przełożyć na kolejny etap. W pierwszej kolejności należy ustalić co jest powodem zawilgocenia budynku odpowiedź na to pytanie będzie można uzyskać po dokładnym zdiagnozowaniu (ekspertyza) obecnego stanu budynku. Koniecznie w takiej sytuacji należy sprawdzić ciągłość warst izolacji przeciwwilgociowej (tzw. poziomej). Szczelność pokryć dachowych, obróbek blacharskich by wykluczyć ewentualne przyczyny zawilgocenia. Następnie należy przeprowadzić obliczenia – audyt energetyczny, który będzie podstawą do zaplanowania dalszych prac termomodernizacyjnych. Z wykonanego audytu będzie można uzyskać informacje np., jakiej grubości materiał izolacyjny trzeba zastosować, jaki będzie przewidywany efekt inwestycji, jakie będą koszty ogrzewaniu budynku. Jeżeli przyczyna zawilgocenia nie zostanie ustalona, a skutki wraz z przyczyną nie zostaną usunięte, to zastosowanie jakiegokolwiek materiału ociepleniowego (styropian czy wełna) sprawy nie rozwiąże. Dopiero budynek wolny od wad może być poddany pracom ociepleniowym. Przy docieplaniu budynku użytkowanego z uwagi na szereg ograniczeń architektonicznych, które uniemożliwiają zastosowanie grubszej warstwy ocieplenia (zamontowane okna, zbyt mało wysunięty dach poza obrys budynku, itp.) powinno się zastosować styropian o lepszych właściwościach izolacyjnych np. TERMONIUM PLUS fasada, którego współczynnik lambda wynosi 0,031W/mK. Na zewnątrz powinno się zastosować tynk silikonowy, który wykazuje dużą odporność na oddziaływanie warunków atmosferycznych i jest też szczególnie polecany do tynkowania budynków posadowionych w bliskości zbiorników wodnych, lasów, itp. Wilgoć wytwarzana w pomieszczeniu jest transportowana na zewnątrz za pomocą wentylacji lub w cieplejsze dni poprzez wietrzenie pomieszczeń. Ściana zewnętrzna ma znikomy udział w odprowadzeniu wilgoci na zewnątrz (zaledwie 2%), dlatego ta kwestia potocznie nazywana „zjawiskiem oddychania ścian” z naukowego podejścia fizyki budowli jest traktowana w kategorii „budowlanych mitów” nie mających nic wspólnego z rzeczywistością.